مشاعره با لحجه روچيني

میخواهیم مسابقه ای برگزار کنیم با عنوان مشاعره با لحجه روچيني به اینصورت که یک بيت كه با لحجه روچيني است يا يك كلمه از روچي در آن به كار رفته است مطرح میشه بقیه باید با توجه به حرف آخر آن بيت یک بيت دیگه ذکر کنن به کسی که بتونه بهترین ابيات رو بگه طبق نظر سنجی که در سایت برگزار خواهد شد یک هدیه ناقابل اهدا خواهد شد.
(بيتها منحصرا اگه با لحجه روچيني هم نبود و فقط يك كلمه درباره روچي ويا نام يك مكان از روچي در آن بيت ذكر شده بود قابل قبول است)
#شعر نو هم اگه جالب باشه قبوله.

---

خب خودم اول شروع ميكنم:

خوشا از روچي و آب و هوایش
خداوندا نگهدار از بلایش

نفر بعد با (ش)

شیرین شیرینم شیرینم شوره
لامپای روچی خیلی کم نوره

هوا هواي بهار دلم ميه
باز هواي پوي چنار دلم ميه

هی دلم یاد روچی کرده برار جو مور غصه له کرده برار جو
دهرچه پامنم خشک و خرابه دلم از ای خرابی ها کبابه
کو جوی پوی چنار و شرشر او کو غغ بزغله و غرغر گو

وازم میم برم به توی کشمو
وازم میم بچینم شال سرموک
کاشکه ای جویا همیشه او مداش
تامدیم هف هشتا چغوک


نفر بعدی با ک

کدوم روستا مثل روچی قشنگه
کدوم ده مثل روچی او <آب> دره
کدوم روستا پوی چنارش مثل روچی
کدوم ده مردمونش مثل روچی

يه روز از همي روزا ميوم به پوي چنارت روچي
هي شيوه وو سربالاموروم از كشمونه كنارت روچي

یاد باد آن روزگاران یاد باد
یاد باد دلهای شاد روچی یاد باد
یاد بادکشمون سبز روچی یاد باد
یاد باد آبشار سبز روچی یاد باد

دلي درووم پر دردو غصه
كه اخر اي جونا مشن خسته
كنن همت براي روچي خويش
بدونن كه خدا هرجا نشسته

هرکجا دیدی جوانی بر درختی تکیه کرده
بدان روچی را ول کرده و رفته
اگر دیدی به شدت گریه کرده
بدان داغ پشیمانی اوراشکسته

هموجوری دلم یاد روچی کرد
خوشا روچی و او پوی چنارش
خوشا روچی و او آب و هوایش
نشینم مودر اوپای چنارش
کنار پیر مردای باصفایش
یکی هیزم میره درپای چنار
آن یکی کنده میره دراوجا
چندتایی هم جمعند دپشت حموم
تاکنند آتشی برپا که گرم شن
یکی درکنار آتش سیخ مترشه
او یکی جک ورمگه وردرمخنده
اویکی ورمگه امروز از مدار دیُِمِ
اویکی ورمگه زمینیم با 10فنجو او نخورده
خلاصه سرتان را درد نیرم
همینا خاطره مشه برای ما
بَشه خواه اگر اینا نِبَشه
دگر هیچه نِبَشه که بَشه
اگر بَشه نِبشه کو نِبشه
دراین آخر دگر فرق ندشتِه بَشه

اخ دلم داغه دلم مثل تنوره
همش ول ول مزنه ومجوشه

---

اخ دلم داغه دلم مثل تنوره
همش ول ول مزنه ومجوشه
دلم داغه دگه انگور ندرم
دگه گیلاس والبلو ندرم
ای روچی چشوبادوهوویت
چشو شووه شلغ پوی چنارت
چشوکیسی خیاری حجی مرسی
چشوشفتلویه سرخ اومرسی
دگخ بسه سرم داغ شو رفیقا
هنزخیله بمنده ازی حرفا
وازم شکرت خدا ناشکرنیم
دلم بگرفته وگرنه موکری نیم

جالب بود جواد جان ولي بايد با ه شروع ميكردي چون چيزي كه داود گفته شعر نبود.
نفر بعد با م

موخه هنوز به فکر روچی هستم
هنوزم به یاد پای چنار روچی هستم
هنوزم دلم پر وزنه برای خرمنایش
که باجمعی از جونافوتبال بزی مکردم
جیبارو پر از کشته انجیر و توت مکردم
همگی جمع مشدم دِ پی کوه
تاکه حجی رنجبران بیاره توپشر
اگه او نَمِبوُ لپر بزی مکردم
اما بچه ها اینها همش خاطره شد
بین خیهم یک کاری کنم که
همیشه جاودان بشه روچی
اگر دستی به دست همدگر دم
دوبره روچی رو از نو مسزم

میَیه واز دبره عید نوروز مییه بوی گل بوی کلمبه
مییه چهچه بلبل زکشمو ازوبالا ازو پیی ازو پِی...
مییه او چنار بارنگ سوزش<سبزش> مییه خرمنا با ته حوضش
مییه اخکوکه ی الوگرجه به روچی به سر سفره به تو کیفا به توجیب..
بیِن وازم به روچی از ته مشد بین بینن که روچی به<بهتر> زمشد...
بین ببین که روچی سبز گشته بین بینن که سد پر اُب گشته!!
بین بینن که مردم در چه کارند عمو عمه وخاله در چه حالند..
بین بینن که آبشار توو مشّره بین بینن که او<آب> تو وِر مشّره..
بین سیزده بدر به روچی به اوبالا یا اوبالا یاته رود...

خیلی قشنگ بود خودم حال کردم...
نفر بعد با حرف(د)